Co oferuje dom dla samotnych matek?

Domy samotnej matki to często ostatnia deska ratunku dla kobiet w ciężkiej sytuacji życiowej. Pracownicy dokładają wszelkich starań, aby pomóc im uzyskać równowagę i ustabilizować ich położenie. Kto może zamieszkać w domu dla samotnych matek? Jaka jest procedura przyjęcia? Ile może trwać taki pobyt? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć poniżej!

Na jakiej zasadzie działają domy dla samotnej matki?

Dom dla samotnych matek to placówka, której głównym zadaniem jest pomaganie kobietom z dziećmi lub w ciąży. Na nieodpłatne wsparcie mogą liczyć panie w trudnej sytuacji życiowej. Wszystkie ośrodki działające na terenie Polski zobligowane są działać zgodnie z ustawą z 2004 roku o pomocy społecznej oraz rozporządzeniem ministra polityki społecznej z 2005 roku. To właśnie wspomniane rozporządzenie mówi o tym, na jakich zasadach przyjmowane są osoby do domu samotnej matki, jakie standardy powinny panować w tego typu placówkach oraz sposób kierowania. Kobiety, które trafią do placówki, otoczone zostaną opieką psychologa, prawnika, lekarza i otrzymają wsparcie finansowe, a także często rzeczowe. W naszym kraju placówki prowadzone są przez różne organizacje np. Caritas, zakony żeńskie czy też stowarzyszenie Monar.

Jaką pomoc oferują domy samotnej matki?

Na pomoc ze strony domu dla samotnych matek mogą liczyć nie tylko kobiety, ale również mężczyźni lub osoby uznane za opiekunów dzieci w trudnym położeniu. Ze wsparcia placówki skorzystać mogą też ofiary przemocy domowej oraz kobiety, które chcą oddać dziecko do adopcji. Domy samotnej matki z reguły współpracują z ośrodkami adopcyjnymi. W takiej placówce danej osobie przysługuje miejsce noclegowe, dostęp do części wspólnej i  łazienki oraz miejsca do prania i suszenia odzieży. Przy czym liczba osób przypadająca na jedną łazienkę nie powinna przekraczać pięciu i umożliwiać swobodne korzystanie z niej zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci. Oczywiście mieszkańcy mogą także korzystać z kuchni i pomieszczenia przeznaczonego do spożywania posiłków. Choć domy samotnej matki zapewniają dość skromne warunki, to z roku na rok ich standardy rosną, a przecież najważniejsze jest to, aby zapewnić realną pomoc osobom potrzebującym.

Dom dla samotnych matek – zasady przyjęcia

Osoba, która chce skorzystać ze wsparcia domu dla samotnych matek, w pierwszej kolejności powinna zgłosić się do ośrodka pomocy społecznej zgodnego z jej miejscem zamieszkania. MOPS ma dwa tygodnie na skompletowanie dokumentów i przedłożenie ich w starostwie, które odpowiedzialne jest za podjęcie decyzji i wystawienie skierowania. Poza wnioskiem o umieszczenie w domu samotnej matki niezbędne będą następujące dokumenty:

• Wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika MOPS-u.
• Zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że nie istnieją żadne przeciwwskazania do umieszczenia w placówce.
• Orzeczenie o niepełnosprawności lub jej stopniu.
• Opinia z ośrodka pomocy społecznej potwierdzająca, że pobyt w domu dla samotnych matek jest uzasadniony.
• Książeczka zdrowia dziecka lub skrócony odpis aktu urodzenia.

Dom dla samotnej matki – ile można w nim przebywać?

W nielicznych przypadkach do domu dla samotnej matki mogą trafić osoby, które potrzebują natychmiastowej pomocy i wtedy procedura przyjęcia przesuwana jest w czasie. Głównie ma to miejsce, kiedy dochodzi do zagrożenia życia lub zdrowia. Dopiero po upływie czternastu dni od przyjęcia, należy złożyć odpowiednie dokumenty w starostwie. Z kolei matki małoletnie trafiają do placówki na mocy orzeczenia sądu. Pobyt w domu dla samotnej matki może trwać maksymalnie rok. Wyjątek stanowią kobiety, które mają skomplikowaną sytuację życiową i nie są w stanie radzić sobie samodzielnie lub matki niepełnoletnie niemające możliwości powrotu do domu rodzinnego. W takim przypadku termin pobytu ustalany jest indywidualnie i uwzględniane są szczególne okoliczności.

W domu samotnej matki można uzyskać pomoc specjalistów i w razie konieczności z całą pewnością warto z niej skorzystać. Informacje o konkretnych placówkach można znaleźć w Internecie lub ośrodkach opieki społecznej.